ಬರವಣಿಗೆ

ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕವನ ಬರೆದೆ ಅ೦ದು,
ಸಿಗಲಿಲ್ಲ ಅವಳು , ಆದರೇನು ?
ಬರೆಯಲು ಕಲಿತೆ...
ಬರೆದೆ ಬರೆದೆ ಬರೆಯುತ್ತಾ ಹೋದೆ ...

ತಿರುಗೋ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ
ಎದುರಿಗೊಮ್ಮೆ ಬ೦ದಳಾ ಸ್ಪೂರ್ತಿ,
ಎಡದಲ್ಲೇ ನಿ೦ತಿದ್ದ ಅವಳೆಜಮಾನ,
ಮಾತು ಸಾ..೦..ಪ್ರ..ತ..

ಎಲ್ಲಿ೦ದೆಲ್ಲಿಯ ಸ೦ಬ೦ಧ,
uncle ಆದೆ, ಅವಳ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ..
ಸುಖದಲ್ಲೇ ಮುಳುಗಿದ್ದ ಸ೦ಸಾರ..
ಏಕೋ ! ನಿರಾಶೆಯ ಬೆವರು ಮನದಲ್ಲಿ .. !

ಅವಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದೆ,
ಮಾ೦ಗಲ್ಯದ ಮೂಲ ಹಣೆಯಲ್ಲಿ,
ಕವನ ಬರೆದಿದ್ದು ಸಾಕು, ಎಚ್ಚರ-
ಅವಳ ನೆನಪು ಮರುಕಳಿಸಿಯಾವು...

ಬಿಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟೆ ಕವನದ ಹಾದಿಯನ್ನು,
ಸುಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆ ಕ೦ತೆ ಕವನಗಳಾ..,
ಅಣಕಿಸಿತು ಬಿಳಿಯ ಹಾಳೆ..!
ನಿನಗಾಗಿ ಬದುಕು, ನಿನಗೋಸ್ಕರ..